Ervaren
Wat heerlijk om die lentegeuren je neus weer
binnen te krijgen. Ik woon in een groenstrook en loop ‘s morgens al vroeg
buiten met Binky, mijn hond. Dan hoor ik de vogeltjes al fluiten, de hazen
wegrennen want er is een hond in de buurt, en ervaar ik de ochtenddauw die de
geuren van de natuur wakker maken. De geur die ik ervaar maakt bij mij ook het
innerlijke kind wakker. Als klein kind speelde ik vroeger graag buiten, klom in
bomen en maakte hutten in het bos. Dit deed je in de winter niet zo veel en
werd er blij van als dat weer kon. De geur die ik toen rook was puur de lentegeur.
Als kind had ik de verbinding die er was tussen die geur en de lente nog niet
door. Grappig om je nu bewust te worden wat je als kind plezier gaf. Het
verbaast mij een beetje hoeveel bomen, struiken en planten zich weer volledig
laten zien, ondanks het nogal droge jaar dat achter ons ligt. Toen kon ik aan
het eind van het seizoen wel zien dat bepaalde boompjes en planten er niet zo
best bij stonden. Van sommige dacht ik, die overleven het niet in de winter. En
dan toch zien hoe mooi de natuur zich weer ontplooid. Dat geeft toch weer hoe
vruchtbaar en krachtig moeder aarde is!
Het gezegde “april doet wat hij wil” was bij mij
wel van toepassing. Van allerlei verschillende en uiteenlopende emoties,
gevoelens en situaties ben ik tegengekomen in de afgelopen maand. Krachtig in
mezelf en me ook onderuit gehaald voelen, druk met van alles wat geregeld moet
worden maar ook rust met alle tijd voor wat ik wil, oud verdriet en ook nieuw
verdriet en dat dan soms ook nog eens allemaal door elkaar heen. Dat is best
overweldigend. Het beste wat je dan kan doen is achterover leunen en het maar
“over je heen laten komen”. Terwijl het “over je heen komt” kan je er naar kijken
en (h)erkennen wat het is. Wat laat zich zien? Is er een “rode draad”? Waar kan
ik nu wel wat mee en wat komt later aan de orde? Zo is dat oude verdriet nog
een laag die met mijn overleden moeder te maken heeft; dat mocht op een diepere
laag nog geheeld worden. Het nieuwe verdriet gaat over een vriend van mij die
met een hersentumor in het ziekenhuis ligt, waar niets meer aan te doen is. Dat
verdriet kan ik alleen maar laten zijn, (h)erkennen en ervaren. Op het moment
dat je je krachtig voelt, kan je actief je wensen neerzetten. Als die kracht
verdwenen is, pak dan je rust en doe gewoon even niets, laat het maar zijn en
ervaar het. Zo kan toch de balans behouden blijven tussen al die wisselende
gevoelens, gedachten en emoties. Kan je er iets mee? Zo ja, ga over tot actie.
Kan je er helaas niets mee op het moment? Laat het dan zijn, (h)erken en ervaar
het. Zo kan er mee gevaren worden op de
flow van het leven. Het leven biedt zich aan, het is aan jou hoe jij het
ervaart.
Kom je er zelf even niet achter en wil je er hulp bij? Klik dan op deze link om te lezen hoe de Aquarius Angels je daarmee kunnen bijstaan.